Rytuał uczenia się – każde dziecko powinno go znać i stosować

Daje to duże poczucie bezpieczeństwa dziecku, bo wie ono, co w danej sytuacji ma zrobić. Jeżeli mówimy dziecku „szykujemy się do spania” czy „zaraz siadamy do posiłku” to dziecko wie jak się zachować.

I przychodzi taki dzień, kiedy dziecko słyszy, IDŹ SIĘ UCZ! I tu zaczyna się problem, bo co to znaczy ucz się? Czy ktokolwiek uczy dzieci, co mają zrobić, żeby czegoś się nauczyć?

Któregoś dnia, usłyszałem taką oto historię osoby, która dzisiaj odnosi duże sukcesy w tym, czym się zajmuje. 

Pamiętam, jak poszedłem do 4 klasy. Zmienili się nauczyciele, przedmioty, wszystko było inne. A na domiar złego ja nagle zacząłem dostawać złe oceny. Wcześniej w moim mniemaniu dobrze radziłem sobie z czytaniem, pisaniem i matematyką. Miałem cechy lidera, udzielałem się w klasie. A tu nagle zaczęły na mnie spadać porażki, jedna za drugą. Najgorsze dla mnie było to, że zupełnie nie rozumiałem, dlaczego ponoszę te porażki, nie wiedziałem, co robię nie tak.

Po pewnym czasie stwierdziłem, że pewnie dzieje się tak dlatego, że jestem mniej inteligentny niż inni i pogodziłem się z tym, bo przecież moje oceny o tym świadczyły. Zgubiłem poczucie własnej wartości. Pod koniec ósmej klasy zacząłem czytać książki na temat pamięci i uczenia się. Nagle zrozumiałem, że to nie była kwestia inteligencji, ale umiejętności uczenia się.

Wraz z pierwszymi dobrymi ocenami zacząłem odzyskiwać wiarę w siebie i nadrabiałem zaległości. Moja średnia na koniec roku może nie była zbyt imponująca, ale wytarczyła, żeby starać się o wymarzoną szkołę średnią. Egzaminy wstępne zdałem śpiewająco i to grubo przed czasem. Matura, a potem studia to była czysta radość. Wiedza na temat tego, jak się uczyć zmieniła moje życie.